شبکه‌های اجتماعی، دنیایی مجازی را جذاب‌تر و بهتر کرده اند، اما در پس این همه نیکویی و  صمیمیت، دیو انزوای اجتماعی، احساس تنهایی و بسیاری احساسات روحی روانی ناخوشایند، شادی بسیاری از جوانان و نوجوانان را زیر تیغ خود به ورطه نابودی کشانده است. زومیت در این مقاله قصد ندارد تا شما را از شبکه‌های اجتماعی بترساند. تنها می‌خواهد شما را در برابر عوارضی که استفاده نادرست از این شبکه‌ها می‌تواند بر روح و روانتان بگذارد آگاه سازد.


اکتبر 2012 و تالولاه ویلسون؛ دختر بچه‌ای که از چنگال مرگ بازگشت و موهبت زندگانی به وی مجددا در سن 15 سالگی بخشیده شد. دختر بچه‌ای که پیش از اینکه اتفاقات ناگواری برایش رخ دهد، خالق کاراکتری معتاد به کوکائین در شبکه اجتماعی تامبلر بود. تنها چند روز بعد از زمانی که مادر ویلسون از کاراکتر معتادی که دخترش در اینترنت و ذهن خود آن را پرورانده بود آگاه شد و جلوی او و شبکه اجتماعی‌اش را گرفت، دختر 15 ساله جلوی قطار پرید تا خودش را از زندگی برهاند. 

به سال 2002 بر می‌گردیم. تیم پایپر، خودش را در 17 سالگی کشت. به دنبال گرفتاری و مقابله وی با افسردگی، تیم به دنبال راهی برای خودکشی در اینترنت جستجو می‌کند و چندی بعد وی را در حالی که خودش را از بالای تخت خوابش دار زده پیدا می‌کنند. 

آری دو پاراگراف بالا سرشار از زهر تلخی است که کامتان را تلخ می‌کند. امانتیجه تحقیقات روانشناسان حاکی از آن است که همانطور که چندین و چند دلیل مثبت همچون افزایش حضور در فعالیت‌های اجتماعی و همچنین ارتباط بیشتر با دوستان و آشنایان برای استفاده از شبکه‌های اجتماعی وجود دارد، به همان میزان استفاده خیلی قوی و حضور کامل در این شبکه‌ها سبب بروز رفتاری انزواگرایانه و ضداجتماعی در جوانانی که حضور بسیار عمیقی در آن‌ها دارند، می‌شود. 

بدین ترتیب، چه می‌شود وقتی 450 میلیون انسان از نوعی بیماری روانی رنج می‌برند و 1.2 میلیارد کاربر در حال فعالیت در فضای مجازی هستند؟ نتیجه چیزی نیست به غیر از یک بیماری و ناخوشی روانی واگیردار همگانی که هیچ علامتی از کاهش روند رو به رشد خود نشان نمی‌دهد.