قبل از اینترنت چه کار می‌کردی؟
چیزی نمانده تا زمانی که هیچ‌کس روی زمین یادش نیاید دنیا پیش از اینترنت چه شکلی بود. آن‌هایی که اواخر دهۀ ۱۹۷۰ به دنیا آمدند، آخرین نسلی‌اند که بدون اینترنت بزرگ شدند. جامعه‌شناسان به آن‌ها «واپسین معصومان» یا «مهاجران دیجیتال» می‌گویند. آن «معصومیتِ» ازدست‌رفته، اگر اصلاً معصومیتی در کار بوده، چه بود؟ یک نویسنده و گزارشگر کانادایی به ایامی می‌اندیشد که ذهنمان اجازۀ سرگردانی داشت.
گزارشی جدید تأثیر شبکه‌های اجتماعی را در افزایش مشکلات روحی به ویژه در نوجوانان تأیید می‌کند اما در عین حال ادعا دارد که تأثیرات مخرب شبکه های اجتماعی در موارد خاص و برای افراد خاصی به وجود می‌آید.
مثلا در این تحقیق آمده که در دختران استفاده مداوم از شبکه‌های اجتماعی می‌تواند باعث قرار گرفتن در معرض زورگویی سایبری، کمخوابی و کاهش تحرک جسمی شود و به سلامت آن‌ها آسیب برساند. با این حال چنین تأثیراتی در پسران مشاهده نشده است.
«داشا نیکولز» از پژوهشگران این تحقیق می‌گوید:
در واقع شبکه‌های اجتماعی به خودی خود چنین تأثیرات مخربی ندارند. مسأله اصلی ایجاد تعادل بین استفاده از شبکه‌های اجتماعی و سایر فعالیت‌های مناسب این سنین است. علاوه بر این باید از این موضوع اطمینان حاصل کرد که اتفاقات بدی در شبکه‌های اجتماعی برای نوجوانان نمی‌افتد.
موقعی که داشتم این مقاله رو مینوشتم، 5 بار تلگرام رو چک کردم، به پیام های واتساپ ام جواب دادم، دو تا ایمیل کاری جواب دادم. به پیشنهادهای جذاب پوش نوتیفیکیشن اپ ها نگاه کردم و با اینکه میدونستم پیام جدیدی نیومده برام، 5 بار گوشیم رو آنلاک کردم.
نتیجه ؟ من نوشتن این مقاله رو تا 3 ماه عقب انداختم!
معمولاً تلاش می‌کنیم در حضور دیگران مؤدب باشیم و با آن‌ها همدلی کنیم. پشت سرشان می‌توانیم کاملاً رذل باشیم، اما جلوی رویشان سخت است؛ چون احتمالا بلافاصله مجازات می‌شویم. اما اگر حضور فیزیکی افراد و ارتباط رودررویی که مانع رفتار بی‌ادبانه می‌شود را حذف کنیم چه؟ رابرت گرین، نویسندۀ کتاب پرفروش «۴۸ قانون قدرت»، هفت گروهی را معرفی می‌کند که در شبکه‌های اجتماعی، در نبود ارتباط رودرروی کاربران، آرامش بقیه را به‌هم‌می‌ریزند و راه‌هایی برای مهارکردن قدرت مخرب آن‌ها پیشنهاد می‌دهد.
روال آرام و بی‌تنش زندگی اجتماعی همیشه وابسته به پذیرش و پایبندی به محدودیت‌های اساسی و مشخصی برای رفتار بوده است. نمی‌توانیم به‌سادگی هر چه می‌خواهیم بگوییم یا انجام بدهیم یا به افراد توهین کنیم، بدون اینکه برایش تاوانی مثل انزوا، طردشدن و... نپردازیم. یاد می‌گیریم وقتی از اصول اجتماعی تخطی می‌کنیم و زیادی خودخواه می‌شویم، حسی از شرمندگی به ما دست بدهد. همچنین، ذاتاً گرایش داریم در حضور انسان‌های دیگر، با آن‌ها احساس همدلی داشته باشیم. پشت سرشان می‌توانیم کاملاً رذل باشیم، اما جلوی رویشان سخت است که نفرت بورزیم؛ از جنجال به پا کردن هم می‌ترسیم. پس زندگی اجتماعی خودش را با محدودیت‌ها و اصول، حس سرافکندگی و همدلی ذاتی‌مان تنظیم می‌کند و ما انسان‌ها هم کم‌وبیش با آن پیش می‌رویم.
گوگل از توسعه‌ی برنامهی دوساله‌ی آموزش کودکان در حوزه‌های امنیت و شهروندی دیجیتال رونمایی کرد. برنامه‌ای به‌نام Be Internet Awesome که از این به بعد میزبان موضوعات سواد رسانه‌ای هم خواهد بود. برنامهی توسعه‌‌ای جدید به‌صورت اختصاصی روی شناسایی اخبار دروغ و دیگر محتوای غلط موجود در اینترنت متمرکز خواهد بود.
گوگل ۶ برنامهی جدید سواد رسانه‌ای اجرا خواهد کرد که در جریان دوره‌ی تحصیلی، نکات متعددی را به کودکان آموزش می‌دهد. از میان آن‌ها می‌توان نکات کاربردی برای در امان بودن از حملات فیشینگ، شناسایی ربات‌ها، اعتبارسنجی اطلاعات، اعتبارسنجی منابع، شناسایی اطلاعات غلط آنلاین، تشخیص آدرس‌های تقلبی و موارد دیگر اشاره کرد.
لاس‌های سواد رسانه‌ای جدید گوگل (که قطعا برخی از بزرگ‌سالان هم باید آن‌ها را مطالعه کنند)، با همکاری Anne Collier تدوین شدند. کالیر دبیر اجرایی Net Safety Collaborative است. به‌علاوه Faith Rogow نویسنده‌ی کتابی با موضوع سواد رسانه‌ای برای کودکان و هم‌بنیان‌گذار سازمان ملی آموزش سواد رسانه‌ای نیز در پروژه‌ی مذکور با گوگل همکاری می‌کند.
ایمی میکات، مربی و بنیان‌گذار سرویس Teachmama در پستی وبلاگی درباره‌ی برنامهی گوگل و سواد رسانه‌ای کودکان گفت:
ما به ابزارها و منابع مناسب نیاز داریم تا کودکان از حداکثر کاربردهای فناوری بهره‌برداری کنند. اکنون منابع مناسبی در حوزه‌ی امنیت و شهروندی دیجیتال در اختیار خانواده‌ها قرار دارد، اما باید فعالیت‌های جدی هم در حوزه‌ی سواد رسانه‌ای انجام شود. من با مربی‌های متعددی کار کردم. اکثر آن‌ها اعتقاد دارند سواد رسانه‌ای برای شهروندی بهتر و امنیت زندگی دیجیتال، حیاتی هستند. البته همه‌ی ما از دشوار بودن پوشش چنین موضوعاتی اطلاع داریم.
