آنچه که گوگل از ما می داند

گوگل در مورد ما خیلی بیشتر از چیزی که فکر می کنیم می داند. البته دسترسی به این اطلاعات شخصی به هیچ عنوان بی مورد صورت نمی گیرد. بلکه شرکت اهل مانتین ویو این اطلاعات را از کاربرانش جمع آوری می کند تا کیفیت خدماتش را ارتقا دهد.

برای دریافت این اطلاعات، گوگل عموما از طریق محصولاتش اقدام می کند. تنها کافیست یک بار از جیمیل، موتور جستجو یا حتی موبایل های اندرویدی استفاده کنید تا گوگل فرآیند جمع آوری اطلاعات از شما را آغاز کند.

اما سوال اینجاست که واقعا گوگل در مورد ما چه می داند؟ البته گوگل این کار را اصلا به صورت مخفیانه انجام نمی دهد. بلکه کاملا مشخص است که این شرکت از ما چه می داند. کافیست سری به بخش «Privacy Policy» حساب گوگل تان بزنید تا به شفافی کریستال، این اطلاعات جمع آوری شده را مشاهده کنید.

تهدید تمدن بشری با هوش مصنوعی

فیلسوفی که روزگاری می‌خواست بدنش را منجمد کند تا شاید در آینده بتواند به زندگی باز گردد، حالا رئیس موسسۀ پژوهشیِ عجیبی در دانشگاه آکسفورد است. جایی که معمولاً تا سحر پشت میزش می‌نشیند و سناریوهای ممکن برای انقراض بشر به دست ربات‌های هوشمند را پیش‌بینی می‌کند. پروفسور نیک باستروم معتقد است هوش مصنوعی همانقدر که رؤیایی است، می‌تواند کابوس‌وار هم باشد.

مؤسسۀ فیوچر آو هیومنیتی^۱ را در پایین یک کوچۀ قرون‌وسطایی در مرکز آکسفورد پیدا خواهید کرد. این مؤسسه در کنار کلیسای سنت اِبی است، که از سال ۱۰۰۵ میلادی اینجا به یادگار مانده است، و بالای باشگاه ورزشی پیور جیم است، که در ماه آوریل افتتاح شده است. این مؤسسه، که یک دانشکدۀ تحقیقاتیِ وابسته به دانشگاه آکسفورد است، یک دهه قبل تأسیس شد تا بزرگ‌ترین پرسش‌ها را به‌نمایندگی از ما مطرح کند. به‌طور ویژه: «ریسک‌های وجودی» تهدیدکنندۀ آیندۀ گونۀ ما دقیقاً چه هستند؛ چگونه آن‌ها را اندازه‌گیری می‌کنیم؛ و چه کاری می‌توانیم برای جلوگیری از وقوعشان انجام دهیم؟ یا به دیگر سخن: در جهانی با ترس‌های مختلف، دقیقاً از چه چیزی باید بیشتر از همه وحشت داشته باشیم؟

۷ روش معمول برای هک کردن رمزهای عبور

با شنیدن عبارت «شکاف امنیتی» چه چیزی در ذهنتان شکل می گیرد؟ اینکه یک دسته هکر خطرناک پشت کامپیوترهایشان می نشینند و به دنبال پسوردهای کاربران می گردند؟

یا شاید هم اینطور فکر می کنید که یک جوان بیست و چند ساله در خانه اش نشسته و بدون آنکه رنگ آفتاب را ببیند مدام در حال هک کردن افرداد مختلف است. اگر تصورتان از هک شدن پسوردها یا شخصیت هکرها چنین چیزهایی است باید بگوییم که کاملا در اشتباه هستید.

هم زیستی با ربات ها

چیزی نمانده است که ربات‌های خانگی نیز مثل تلفن‌های همراه در خانۀ همه پیدا شوند

«درۀ مرموز» اصطلاحی است که دانشمندان رایانه به کار می‌برند. این تعبیر نشان‌دهندۀ دره‌ای است که ما انسان‌ها میان خودمان و چیزهایی که شبیه‌مان هستند تصور می‌کنیم. ما نمی‌خواهیم ربات‌هایی ساخته شوند که بیش از حد شبیه انسان باشند، بلکه ترجیح می‌دهیم همیاران خانگی‌مان شکل‌های ناانسانی داشته باشند، اما این شکلِ بیرونی، چیزی از پیچیدگیِ رابطۀ ما با این تازه‌واردانِ هوشمند کم نمی‌کند.

از همان لحظۀ اولی که ما انسان‌ها خدمتکارانی مکانیکی را در خیال آوردیم که دست به سینه جلویمان می‌ایستند و گوش به فرمانمان خواهند بود، مفروض گرفتیم که آن‌ها را شکلِ خودمان خواهند ساخت. مجهز به دست و پا، سر و تن که کارهای روزمره‌ای را انجام می‌دهند که در غیر این صورت مجبوریم خودمان انجام دهیم. دستیار روباتی، در فرهنگ عامه، ریخت و عملکردی انسان‌وار دارد، چیزی مثل خدمتکارِ خستگی‌ناپذیر «جتسونز»^۱، سی-تری.پی.اُو^۲ در «جنگ ستارگان» و «میزبان» معذب دولورس اَبِرناتی در «وست ورلد»^۳.

از مجاز اینستاگرام تا حقیقت گویی گوگل

اینترنت و هویت ما

حالا دیگر قضیه رسمی شده است. پژوهشگران داده‌ها را تحلیل کرده و آنچه را که ما خودمان ته دلمان می‌دانستیم تأیید کرده‌اند. رسانه‌های اجتماعی ما را بیچاره می‌کنند.

همۀ ما کم‌وبیش آگاهیم که امکان ندارد دیگران آن‌قدر موفق، ثروتمند، جذاب، خونسرد، روشنفکر و سرخوش باشند که در فیس‌بوک نشان می‌دهند. اما بااین‌حال انگار دست خودمان نیست و زندگی درونی‌مان را با زندگی تزیین‌شدۀ دوستانمان مقایسه می‌کنیم.

دنیای واقعی چقدر با دنیای رسانه‌های اجتماعی تفاوت دارد؟ در دنیای واقعی، هفته‌نامۀ نشنال انکوایرردر سال حدود سه برابر بیشتر از ماهنامۀ آتلانتیک به فروش می‌رسد. اما، در فیس‌بوک، آتلانتیک ۴۵ برابر محبوب‌تر است.

بدافزار زئوس از طریق کانال‌های تلگرام ایرانی‌ به موبایل‌ها راه پیدا کرد

ویروس زئوس اکنون از طریق بستر محبوب این روزهای کاربران ایرانی یعنی تلگرام راه خودش را به کانال‌ها و گروه‌های ایرانی باز کرده و در حال آلوده‌سازی موبایل کاربران ایرانی است.

این برای چندمین بار است که ایرانیان با این ویروس و حملات آن مواجه شده‌اند و کاربران ایرانی با نام آن چندان غریبه نیستند، چرا که پیش‌تر شیوع این بدافزار در محیط اینستاگرام (بستر محبوب دیگری در بین کاربران داخلی) سیستم‌عامل برخی افراد را آلوده به این ویروس کرده بود. البته برخورد از همه مهم‌تر ایرانیان با این ویروس به حملات سایبری آمریکا موسوم به «نیترو زئوس» بر‌می‌گردد که به گفته برخی از کارشناسان فنی از حمله معروف سایبری ویروس «استاکس نت» نیز  بسیار پرهزینه‌تر بود.

تهدیدات و فرصت‌های فضای مجازی در رشدکودکان ایرانی

کودکان امروز آینده و فردای جامعه هستند. حقیقت این جمله بر کسی پوشیده نیست ولی این نسل آینده، امروز با پدیده ای دووجهی روبروست که پیش از این، در کودکی اکثر ما لااقل به این وسعت وجود نداشته است: «اینترنت و فضای مجازی».

صحبت‌های برخی از افراد مبنی بر اینکه باید این فضا را از کودک گرفت، در دنیای تکنولوژی امروز بی‌معنی به نظر‌ می‌رسد، ضمن اینکه در پاره‌ای از موارد این والدین هستند که کودک را خواسته یا ناخواسته وارد زندگی دوم در اینترنت می‌کنند و یا خودشان به این فضا معتاد شدند و حتی کار به جایی کشیده شده که پدیده کودکان کار اینترنتی را به وجود آورده‌اند.

داده‌ها علیهِ انسان‌ها

آیا در جهانِ بانک‌های داده، هنوز حریم خصوصی یا زندگیِ آزادانه معنایی دارد؟

فرض کنید در اینترنت به صفحه‌ای برمی‌خورید که می‌گوید با تحلیلِ امضایتان رازهایی را دربارۀ شخصیت‌تان می‌گوید. موضوع برایتان جالب می‌شود و نمونه‌ای از امضایتان را می‌فرستید. سایت از روی آن امضا، در کمتر از یک ساعت، نام واقعی، محل سکونت، میزان تحصیلات، درآمد و ذخیرۀ بانکی‌، سابقۀ بیماری‌ها، نتایج آزمایش خون، ترکیب دی.‌ان.ای، تخلفات رانندگی، سوابق ورزشی، شرح مسافرت‌ها و هر کار دیگری که در زندگی کرده‌اید دست می‌یابند. خب، حالا چه رازهایی را می‌خواهید بشنوید؟

نیویورک ریویو آو بوکز — چند ماه پیش، واشنگتن پست گزارش داد که فیس‌بوک ۹۸ نکتۀ اطلاعاتی را از هریک از حدوداً دومیلیارد کاربرش جمع‌آوری می‌کند. از این ۹۸ مورد می‌توان به چنین مواردی اشاره کرد: قومیت، درآمد، ثروت خالص، قیمت خانه، مادربودن یا نبودن، به‌اصطلاح «مامان‌فوتبالی^۱» بودن یا نبودن، وضعیت تأهل، تعداد خطوط اعتباری، علاقه‌مندی به رمضان، تاریخ خرید ماشین و... .

اسلکتیویسم عامل یکپارچگی ایران در برابر ترامپ

ترامپ دیروز از مواضع دولت آمریکا گفت و صحبت‌هایی را به میان آورد که باعث یکپارچگی ایران شد. اگرچه «حسن روحانی» ساعاتی بعد از گفته‌های ترامپ، به او پاسخ داد اما کاربران ایرانی که در برابر مواضع ضد‌ایرانی رییس جمهور آمریکا شروع به فعالیت در شبکه‌های اجتماعی کردند و موفق شدند تا صدای خود را جهانی کنند.

تاثیرات استفاده از موبایل در حین گفت‌وگو

رابطۀ ذاتی بین تنهایی و گفت‌وگو

این روزها کمتر این واقعیت را پنهان می‌کنیم که هم‌زمان حواسمان به جاهای مختلف است

دانشجویان دانشکده به من می‌گویند بلدند که چطور به چشم‌های یک نفر نگاه کنند و همزمان روی موبایل‌شان مطلبی را تایپ کنند، و کسی هم متوجه نشود که حواس‌شان به هر دو کار هست. می‌گویند این مهارت را در دبیرستان یاد گرفته‌اند، که مجبور بودند بدون این که معلم متوجه شود پیامک بفرستند. حالا از این مهارت وقتی استفاده می‌کنند که می‌خواهند هم پیش دوستان‌شان باشند و هم، به‌قول بعضی‌ها، ’جای دیگر‘.

این روزها، کمتر لازم می‌بینیم این واقعیت را پنهان کنیم که حواسمان به جاهای مختلف است. در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ توسط مرکز پژوهشی پیو^۱ انجام شده است، ۸۹ درصد کسانی که تلفن همراه داشتند گفتند در آخرین برنامۀ جمعی‌ای که حاضر بودند از موبایل خود استفاده کرده‌اند. اما آن‌ها از این ماجرا خرسند نبودند؛ ۸۲ درصد از بزرگسالان اعتقاد داشتن که شیوۀ استفادۀ آن‌ها از موبایل در محیط‌های اجتماعی به گفت‌وگوهای جمعی آسیب می‌زند.