سوال:
جناب پروفسور، ما بسیار شنیده‌ایم که امیدواری و خوشبینی و داشتن
انرژی مثبت، تاثیر شگرفی بر انسان می‌گذارد و می‌تواند به‌طور معجزه آسایی
باعث بهبود بیماری شود. شما که در این زمینه اعمال جراحی زیادی را بر
مهم‌ترین عضو بدن یعنی سر انجام داده‌اید چه نظری دارید؟
پاسخ:
ضمن خوشحالی از طرح این مسئله، این پرسشی قابل توجه، کاربردی و مهم است. من نیز به شما می‌گویم انسان‌های خوشبین، امیدوار و باانرژی مثبت یا بیمار نمی‌شوند و یا اگر بیمار شوند و این بیماری تومور نیز باشد دوره نقاهت‌شان پس از جراحی کوتاه‌تر و امکان زنده‌ماندن و به زندگی عادی برگشتن‌شان بیشتر می‌شود ولی افرادی که دائم با خود و دیگران درگیر هستند ناامید هستند و با بروز یک بیماری به‌اصطلاح خود را می‌بازند و مدام می‌گویند خوب نمی‌شوم یا این بیماری مرا از پای در می‌آورد؛ در حقیقت ناخواسته بدن را در مقابل بیماری تضعیف می‌کنند و متأسفانه بیشتر مریض می‌شوند و دوره بیماری‌شان طولانی‌تر است.
ممنون