نیکولاس جیمز ویچیچ  میگه :

زندگی موهبتی است ارزشمند از جانب پرودگار یکتا که برخی انسان ها قدرش را سزاوارانه می دانند و با همه فرازها و فرودها سپاسگذار ذات اقدس الهی هستند.




نیکولاس جیمز ویچیچ  متولد ۴ دسامبر ۱۹۸۲ در استرالیا...

کسی که با سندرمی به نام tetra-amelia syndrome به دنیا میاد. سندرمی که باعث میشه نوزاد بدون دست و پا به دنیا بیاد.


از دوران کودکی با کشمکش های روحی و جسمی خیلی زیادی مواجه میشه ! ولی ناگهان مسیر زندگیش رو عوض می کنه (طبق گفته ی خودش تصمیم می گیره به سمت خدا بره).


نیک ایمان داره خدا همه ی بنده هاش رو دوست داره و اگه بخوایم خدا ما رو حسابی کمک می کنه و داشتن خدا برای فائق اومدن بر هر ناتوانی و مشکلی کافیه و اینو تو سخنرانی هاش به زیبایی اثبات می کنه !


تو شاهکار خالقی تحقیر را باور نکن
بر بوم زندگی هر چیز میخواهی بکش.زیبا و زشتش پای توست.تقدیر را باور نکن
تصویر اگر زیبا نبود نقاش خوبی نیستی.از نو دوباره رسم کن.تصویر را باور نکن
خالق تو را شاد آفرید آزاد آزاد آفرید.پرواز کن تا آرزو . زنجیر را باور نکن


==========================


گاهی این قدرشناسی آنقدر ارزشمند می شود که حتی انسان ها هم قدردان همنوع خود برای امیدش به زندگی می شوند. نیکولاس جیمز ویچیچ از آن دسته انسان هایی است که قدرشناسی فوق العاده اش از زندگی حیرت هر بیننده ای را برمی انگیزد. او که به ظاهر نه دست دارد و نه پا هم شنا بلد است، هم گلف بازی می کند و هم موج سوار ماهری است و همین برای او کافیست تا از زندگی لذت ببرد.

پس او براستی سزاوار ستایش و مظهر امید به زندگی است.

===========================

اگر ما جای نیکولاس جیمز ویچیچ بودیم باز هم اینقدر پشتکار داشتیم … ؟

آیا حاضر می شدیم با محدودیت های خود مثل او کنار بیایم ؟!؟