- 19 دی سالگرد ِ شهادت ِ حاج احمد ِ کاظمی فرمانده نیرو زمینی


درعمــــلیات بیــــت‌المــــقدس ، دو « احــــمد » داشــــتیم کــــه

فرمــــانده بــــودند و صــــدای آنــــها از شبــــکه‌‌ های بــــی‌ســــیم مرتب

شنیده مــــی‌شد .


« احمد متوسلیان » فرمانده لشگر محمد رسول‌الله و « احمد کاظمی » فرمانده لشکر نجف اشرف .

در تماس‌های بسیار مهم ، مــــخصوصا در لحظات شکستن خطــــوط

دشــــمن ، فرمانده‌هان ورزمندگان از لهجه‌های آنها متوجه می شدند

که این « احمد » کدام « احمد » است.

اما

جالب‌تر زمــــانی بــــود کــــه دو « احمد » با هم کار داشتند .

در مرحله‌ی دوم عملیات که بچه‌ های لشگر محمد رسول الله در دژ

شمالی خرمشهر با لشگر۱۰ زرهی عراق درگیری سختی داشتند

و کارشان به اسیر دادن و اسیر گرفتن هم کشیده شده و احمد

متوسلیان با بدنی مجروح عملیات را هدایت می‌کرد ، احمد کاظمی با

احمد متوسلیان این‌ گونه تماس می‌گرفت :


" احمَد احمَد ، احمَد احمِد ، احمَد احمِد "


او سه احمد اول را که یعنی متوسلیان ، با لهجه‌ی تهرانی می‌گفت اما

اسم خودش را با لهجه‌ی نجف آبادی ، مخصوصا مقداری هم غلیظ‌‌‌تر

بیان می‌کرد

یادشان بخیر :

احمَد احمَد ، احمَد احمِد ، احمَد احمِد



راوی : محسـن رضایی