همایش آزادی هایی یواشکی در فضایی مجازی
واتس‌اَپ (به انگلیسی: WhatsApp) یک سرویس پیام رسانی (چت) برای تلفن‌های همراه است که در شرکت سهامی واتس‌اپ ساخته شده است.
مؤسس شرکت و سازنده این برنامه جان کوم است. پیامرسان WhatsApp سامانه ای نرم‌افزاری برای گوشی‌های هوشمند آندروید، آیفون، نوکیا، و بلک‌بری است. این پیامرسان از ارتباط دیتا و یا WLAN (وای-فای) برای فرستادن پیام استفاده می‌کند. این سرویس پیام رسانی تنها سال اول رایگان است و پس از آن ۰٫۹۹ دلار در سال باید پرداخت شود. واتس اپ و نرم‌افزارهای شبیه به آن امروزه با گسترش اینترنت همراه، جایگزینی برای اس ام اسیا پیام‌های متنی کلاسیک شده‌اند. واتس اپ در سال ۲۰۱۳ در سراسر جهان ۴۵۰ میلیون کاربر داشته که حداقل ماهی یکبار آنلاین بوده‌اند.
کارکرد:
علاوه بر قابلیت فرستادن متن می‌توان فایلهای عکس، صوتی، ویدیو و موقعیت جغرافیایی گوشی فرستنده را که بوسیلهٔ جی پی اس و آنتن های تلفن همراه پیدا می‌شود، نیز از طریق واتس اپ ارسال نمود. واتس اپ اطلاعات کاربر و مخاطبان را از آدرسبوک تلفن همراه می‌خواند و نیازی به وارد کردن لیست مخاطبان در نرم‌افزارنیست.
شکسته شدن رکورد جهانی:
در تاریخ ۱ بهمن سال ۱۳۹۲ اعلام شد این برنامه ماهانه ۴۳۰ میلیون کاربری که حداقل در ماه یک بار استفاده می‌کند دارد و روزانه بیش از ۵۴ میلیارد پیام کوتاه جا به جا می‌کند که با توجه به این آمار رکورد ارسال پیام کوتاه در روز در جهان شکسته شد.
خریداری توسط شرکت فیسبوک :
در تاریخ ۱۹ فوریه ۲۰۱۴ شرکت فیسبوک اعلام کرد که واتس اپ را به قیمت ۱۹ میلیارد دلار خریداری کرده است که از این مبلغ ۴ میلیارد دلار به صورت نقدی و ۱۵ میلیارد دلار به شکل سهام فیسبوک به مالکان آن پرداخت شده است. امسال(۲۰۱۴میلادی) مؤسس واتس‌اپ نیز به لطف تصاحب این شرکت توسط فیسبوک، به جمع میلیاردر ها پیوسته است.
موسس WhatsApp چگونه Billionaire شد؟
Jan Koum در سال ۱۹۷۶ در اوکراین متولد شد. او در خانواده‌ای فقیر بود اما توانست در سن ۳۷ سالگی نرم‌افزار خود را به ارزش ۱۹ میلیارد دلار به #فیسبوکبفروشد که این رقم ۱۰ درصد GDP کشور اوکراین است.
تا اینجا باشه مابقی برای قسمت دوم ...
فضای عمومی اینترنت در حال حاضر، همان فضای هرج و مرج و بی‌نظمی زندگی در جامعه‌ی بدوی بدون دولت است، ولی گرایش‌ها و رویه‌هایی که به سرعت در حال شکل‌گیری است، نشان می‌دهند که رفته رفته بازی‌گران/ناظرانی پدید می‌آیند.
در مورد پدیده اینترنت، نگرانی‌های عمیقی نزد مصلحان اجتماعی وجود دارد. امواج جرایم اینترنتی، روابط در اینترنت که از قالب هر نوع ارتباطی که تا کنون می‌شناختیم خارج شده‌اند، انزوای فزاینده افراد و پناه بردن افراطی و روان نژند به اینترنت، هک و نفوذ و افشای اطلاعات شخصی در فضای شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های آنلاین، همه و همه، از سنخ مسائلی هستند که مصلحان اجتماعی را دغدغه‌مند می‌کند.
وجه اصلی دغدغه هم بازمی‌گردد با آینده حیات موازین اخلاقی؛ با تغییر شکل ارتباطات به صورت‌های ناشناخته، این پرسش ایجاد می‌شود که چه چیزی افراد را از پیشبرد نفع‌طلبی‌های شخصی به زیان سایر مشارکت کنندگان بازمی‌دارد؟
ریشه‌یابی مسأله…
۱- نکته اول این که اضطراب مصلحان اجتماعی در مورد آینده زیست اینترنتی بجاست. به عبارت دیگر، زیست اینترنتی، ذاتاً و در ریشه شکل‌گیری پدیده، بسیار مستعد کم‌رنگی اخلاق است. ذات جهان‌شمول فعل اخلاقی، وقفه و تأمل در نیک و بد و باید و نباید است؛ این، همان چیزی است که در ادیان ابراهیمی و حکمت ارسطویی به آن «تقوا» می‌گویند؛ توقف و تفکر کن که آن چه می‌خواهی انجام دهی نیک است یا شر.
۲- و اینترنت، از آن لحاظ که بیش از هر چیز، به معنای سرعت انتقال و دگرگونی در بستر شبکه است، اساساً محیط پر حزم و با طمأنینه‌ای نیست. زیستی که هر چه بیشتر اینترنتی می‌شود، سرعت بگو مگو و فعل و انفعال‌ها در آن تا حد ازجاکندگی افزوده می‌شود. در این بستر، غیبت‌ها و تهمت‌ها و سخن‌چینی‌ها و شایعه‌پردازی‌ها و چشم‌چرانی‌ها و … راحت‌تر و در مقیاس وسیع‌تر صورت می‌گیرد و منتشر می‌شود. تصمیمات، راحت‌تر و سریع‌تر و با ارتباطات سهل‌تر عملی می‌شوند. در بستر پر سرعت شبکه، علی الاصول، میزان حزم و احتیاط تقلیل می‌یابد، و تقوا که جوهر و گوهر اخلاق است از دست می‌رود.
۳- ولی، تمام آن چه مصلح اجتماعی باید بداند، این نیست؛ نکته دوم این که اینترنت به عنوان یک رسانه مبتنی بر مبادله متن، رشد نامحدودی نخواهد داشت؛ اینترنت، مانند سایر رسانه‌ها، رقیب نیرومندی به نام برودکست رادیو تلویزیونی دارد؛ رقیبی که کامل‌ترین رسانه قلمداد می‌شود، و توان هضم و جذب و تلفیق با اینترنت را در خود نشان داده است. پدید آمدن نرم‌افزارهایی که محتوای متنی اینترنتی را به کلام شفاهی تبدیل می‌کنند، یا وبگاه‌هایی که چکیده اخبار را به صورت صدا و تصویر منتشر می‌نمایند، نشان از آن دارد که زیستن در دنیای پر از متن تا حد مشخصی تحمل می‌شود. روندهای جدید نشان می‌دهد که گرایش صدا و تصویری به اینترنت غلبه می‌یابد، و نهایتاً، اینترنت، به بستر فنی برودکست رادیو تلویزیونی تبدیل می‌شود. در نتیجه، کثرت اشتغال افراد به شبکه و متن آستانه‌ای و محدوده‌ای دارد که انگار ما به آن آستانه‌ها نزدیک می‌شویم.
۴- نکته سوم که مقصد اصلی این گفتار است این که، فضای اینترنت، هر چند که فضای شتاب و کم پرهیزی است، ولی یکسره از مفهوم و مضمون اخلاق تهی نخواهد بود. درست است که در بستر اینترنت، شاید گره‌ها، تورها و اتصالات شبکه‌های عصبی هر چه بیشتر در هم تنیده می‌شوند و یکپارچگی خود را از دست می‌دهند، لیکن، هنوز هم «امر اجتماعی» یعنی، حس پیوند داشتن و ارتباط، وجود دارد، و این، دست‌مایه‌های نوین مفهوم اخلاق در این فضاست. شاید در جهان امروز، مرزها مبهم و محو شده باشند، لیکن، جهان، آن توده‌ی همگن متشکل از سیم‌های در هم تافته‌ای نیست که در آن، همه چیز در یکسانی ارتباط همیشه حاضر، محو شود.
۵- منظور اصولی افراد در استعمال اینترنت، گریز از اخلاق نیست، بلکه تسهیل معیشت همچون سایر روش‌های پیشین زیست است. این فضا مستعد خطاهای نوین است، ولی فرصت‌های تازه‌ای را هم برای زیست انسانی شکوفاتر و اخلاقی‌تر می‌گشاید. اینترنت، مفصل‌بندی تازه‌ای از امکانات ماست که مقدورات دوردست را به ما نزدیک‌تر می‌سازد و به امکان فرا رفتن از موقعیت نزدیک و پیوستن به موقعیت‌های دوردست مکانی و زمانی را فراهم می‌آورد. این، یک ترکیب تازه از جهان اطراف ماست؛ ارتباطات ادامه می‌یابد؛ فضاهای روزمره، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی تازه‌ای گشوده می‌شود؛ اما پرسش‌های بنیادی زیست اصیل و اخلاقی، نه تنها کماکان باقی می‌مانند، بلکه با مسائلی که پیش می‌آیند، تشدید و تغلیظ می‌گردند.
۶- چون ارتباط هست و حتی تشدید می‌شود، ضرورت اعتماد، هم‌چنان در مقام نیروی اصلی قوام دهنده‌ی روابط اجتماعی و نحوه‌ی زیست اصیل آدمی در جای خود باقی می‌ماند، و انسان تکاپوی خود را برای دستیابی به آن صورت خواهد داد. شکی در این نیست که این ارتباطات جدید، کم و بیش، ساز و کار اعتمادآفرین خود را ایجاد خواهند کرد. اگر قرار باشد چیزی به نام ارتباط اجتماعی در اینترنت وجود داشته باشد، این ارتباط باید برای طرفین این ارتباط اهمیت داشته باشد. اعتماد، چیزی نیست، مگر نشانه‌ی وفاداری که لازمه‌ی ارتباط است، ارتباطی که صرف یک اتصال یا پیوند نیست.
۷- بنابراین، ارتباط، مستلزم حس اعتماد است، و اگر سطح تعدیل شده‌ای از ارتباط اینترنتی باقی بماند که می‌ماند، قطعاً شیوه و نسق ارتباط خاص آن هم پدید خواهد آمد. پرسش این نیست که آیا می‌توان در این دنیای مجازی جدید رایانه‌ای اعتماد ایجاد کنیم، بلکه پرسش امروز ما این است که چگونه می‌توانیم اعتماد ایجاد کنیم. چه نوع انس و آشنایی میان ما و دیگرانی که لاجرم با ایشان در فضای اینترنت ارتباط داریم برقرار خواهد شد؟ پرسش دیگر این است که هر چند می‌دانیم سطوحی از ارتباط، لازمه بقای ارتباط اینترنتی هست، اما سطح و میزان و کیفیت و پایداری این ارتباط تا چه اندازه خواهد بود؟
۸-وجود استراتژی‌های مختلف و بسیار متنوع در فضای اینترنت برای تعریف روابط اجتماعی، این نکته را برجسته می‌سازد که فعالان در این فضا درباره‌ی نحوه فعالیت در فضاهای مجازی دست به انتخاب سنجیده می‌زنند، و در سایه مطالبۀ چنین انتخاب‌هایی است که استراتژی‌های مختلف برقراری روابط پدید می‌آید. گر چه زیست اینترنتی لایه‌هایی مختلف، و هر چند مجازی دارد، مستلزم نحوی از شفافیت هم هست که در آن افراد می‌توانند میان فضاهای امن‌تر یا متهورانه‌تر انتخاب صورت دهند. بنا بر این، دعوت به درست‌کاری و اعتماد و امنیت و پرهیز از ارتباط اینترنتی حذف نمی‌شود، هر چند که پیچیده‌تر و دشوارتر می‌شود و به قواعد و منابع و مهارت‌های تازه احتیاج پیدا می‌کند. هم‌چنین، در این فضای اینترنتی و سایبر، اصولی چون برخورداری از رفتار شایسته و رعایت نزاکت و دوستی نیز جزء پروتکل و تفاهم نامه‌ی بازی‌گران است.
۹- مدیران فضاهای امن، فعالان این دست فضاها را تشویق می‌کنند تا قانون‌شکنی و رفتار ناشایست را گزارش نمایند و این نشان می‌دهد که صورت‌های نظارت متقابل فعالان هم در حال شکل‌گیری است. فضای عمومی اینترنت در حال حاضر، همان فضای هرج و مرج و بی‌نظمی زندگی در جامعه‌ی بدوی بدون دولت است، ولی گرایش‌ها و رویه‌هایی که به سرعت در حال شکل‌گیری است، نشان می‌دهند که رفته رفته بازی‌گران/ناظرانی پدید می‌آیند که نقش مبصر را بازی خواهند کرد تا بازی جوانمردانه و استانداردهای مشارکت مطلوب را تضمین کنند. شاید ضرورت حفظ تعاملات اجتماعی، فعالان اینترنت در فضاهای امن‌تر را وا داشته تا دار و دسته‌ها و گروه‌هایی راه بیندازند که هسته‌ی عاطفی آن را تبادل نمادین دو جانبه و مبتنی بر تعهد اخلاقی تشکیل می‌دهند. این رابطه، نوعی حس همبستگی مرکزگرا به همراه خصومت مرکزگریز بر ضد نفوذی‌ها و هکرها یا افراد غیر پایبند ایجاد کرده است که در بعض موارد با شدتی بسیار عمل می‌کنند. از این رو، شباهت‌های بسیار عجیبی میان شکل‌های جدید ارتباط اینترنتی که می‌کوشند فضای اخلاقی امنی در اینترنت برای گروه کوچک خود ایجاد کنند از یک طرف، و فرهنگ دار و دسته‌های عیار و بچه محل‌ها در زندگی واقعی از لحاظ روابط عاطفی وجود دارد. به این معنا، جوانان فعال در دنیای اینترنت، در برخی محیط‌های نسبتاً امن، نظمی اخلاقی را شبیه‌سازی کرده‌اند که از برخی جهات (و مطمئناً نه از همه جهات)، تا اندازه‌ای شبیه دنیای پدر و مادرها و اجدادشان است. کاملاً پیداست که فضای سایبر و اینترنت، عاری از گناه و سوء اخلاق نیست، ولی اعتماد، وفاداری و همبستگی در برخوردهای اجتماعی رسانه‌ای ناگهان ناپدید نشده است و همه‌ی شکل‌های شبیه‌سازی که بازی‌گران اینترنتی انتخاب می‌کنند از تبادل نمادین معانی اخلاقی تهی نیستند. درست است که در اینترنت، دیگر انسان‌ها به صورت فیزیکی و عینی در دسترس نیستند، ولی این، معنایش آن نیست که فعالان اینترنت دیگر «کسی» نیستند یا جایی را اشغال نکرده‌اند، و نمی‌توان آنها را در قبال دیگران متعهد شمرد. فقط به مرور زمان است که صورت‌های تازه‌ای از تعهد اخلاقی در این فضا پدید می‌آید.
یکی از معضلات جدی روند رو به رشد پیشرفت تکنولوژی؛ دوری کودکان از جامعه است که علاوه بر داشتن عواقب مخرب جسمی همچون چاقی، تاثیرات روانی همچون عادت به گوشه گزینی و افسردگی را نیز به دنبال دارد.
یکی از برجسته‌ترین مخترعین بریتانیا هشدار داده است، نسل اینترنتی ما که برای تمامی امور خود به اینترنت وابسته هستند، در معرض مرگ مغزی قرار دارند. وی می‌گوید کودکان بایستی یاد بگیرند که کارها و ابتکارات خود را در فضای غیر مجازی نیز به مرثه ظهور برسانند، نه اینکه تنها نسلی شوند که برای انجام کارهای خود به رایانه و گوشی‌همراه وابسته باشند.
آنها بایستی نسلی باشند که با پیشرفت تکنولوژی به اختراعات و خلق تکنولوژی‌های جدید سرعت بیشتری بخشند نه اینکه با گذراندن اوقات خود در برابر نمایشگرهای مختلف به نسلی تبدیل شوند که خلاقیت‌ها و مهارت‌های فردی را از دست می‌دهند.
ورود آی‌پد‌ها، آی‌پادها، تبلت‌ها، تلویزیون‌های اینترنتی و حتی یخچال‌هایی که از راه دور به وسیله اینترنت خانگی و یا از طریق اپلیکیشن‌های گوشی‌های هوشمند قابل چک کردن هستند، دیگر تمامی کارها را برای انسان آسان کرده است.
دیگر، کودکان ما برای نوشتن مطالب درسی خود و نیز حتی انجام خرید‌های بسیار ساده رو به استفاده از تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند و گجت‌ها و اپلیکیشن‌هایی آورده‌اند که تمامی این امکانات را در اختیار آنها قرار می‌دهد.
بر اساس تحقیقات انجام شده به وسیله موسسه جراحی آمریکا، تقریبا نیمی از آمریکایی‌هایی که سن آنها ۱۲ الی ۲۱ سال می‌باشد به صورت مداوم و فعال ورزش نمی‌کنند. حدود ۱۴ درصد از این جمعیت گفته‌اند که اخیرا هیچ‌گونه فعالیتی فیزیکی نداشته‌اند.
هرچه سن این جمعیت مورد آزمایش، افزایش پیدا می‌کند، شرکت در هرگونه فعالیت فیزیکی به طور چشم‌گیری کاهش یافته و این نسل قیمت پیشرفت تکنولوژی را با از دست دادن سلامتی خود می‌دهند. کودکان به جای نوشتن تکالیف خود به استفاده از تبلت‌ها روی آورده‌اند و بنابر گزارش زد‌دی‌نت در سال آینده روند استفاده ازE-book ها افزایش خواهد یافت.
موسسه تحقیقاتی PEW در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۲ گزارشی را ارائه داده که در آن ادعا شده است که تعداد آمریکایی‌های ۱۶ سال به بالایی که در سال گذشته به مطالعه کتابهای چاپی پرداخته‌اند از %۷۲ به %۶۷ کاهش یافته است و مردم بیشتر به سمت خرید تبلت و E-book reader ها روی آورده‌اند، به طوری که با افزایش روز افزون تبلیغات این دستگاه‌ها در آمریکا، هم‌اکنون %۳۳ از جمعیت بالغین آمریکا مالک یکی از انواع این دستگاه‌ها می‌باشند.
یکی از معضلات جدی روند رو به رشد پیشرفت تکنولوژی؛ دوری کودکان از جامعه است که علاوه بر داشتن عواقب مخرب جسمی همچون چاقی، تاثیرات روانی همچون عادت به گوشه گزینی و افسردگی را نیز به دنبال دارد.
این‌جاست که به هوش بودن والدین و به کارگیری از مزایای فضای مجازی و طبیعت در جهت شکوفایی قابلیت‌های جسمانی و فکری کودکان می‌تواند نسلی توانا، چابک و کارآمد را به جامعه عرضه کند که با بهره‌گیری از سرعت تبادل اطلاعات و پیشرفت تکنولوژی؛ جامعه‌ای پویا و پیشرو بسازد.
تبادل پیام:
می تواند به صورت نامه ی الکترونیکی (email) باشد که همان شکل امروزی تر نامه است و یا پیام غیرمستقیم (offline)، یعنی ارسال و دریافت پیام های کوتاه وقتی که طرف مقابل به اینترنت وصل نیست (که ماندگاری ایمیل را هم ندارند). ضمناً فعالیتی بین فردی است که جنبه ی اجتماعی اش کمتر از گفت وگوی اینترنتی (chat) است.چت (گفت و گوی اینترنتی):
عموم شما لفظ چت یا همان گفت و گوی اینترنتی را شنیده اید. چت می تواند در فضایی خصوصی موسوم به (PM) و یا در اتاق های مجازی با حضور افراد متعدد (اتاق گفت و گو یا چت روم) انجام شود. می تواند تصویری، صوتی، نوشتاری، و یا تلفیقی از هر سه باشد. فعالیتی است کاملاً اجتماعی و معمولاً شروع آشنایی ها از طریق آن است. ورود به فضای بسیاری از اتاق های گفت وگو به چیز دیگری به جز یک اسم (معمولاً مستعار) نیاز ندارد و به همین دلیل، احتمال ورود هر فردی با هر سن و سالی و با هر تفکر و گویشی به آن ها هست. در بسیاری از موارد، نه تنها قواعد دستوری رعایت نمی شود بلکه مسائل و الفاظ نامناسب نیز رد و بدل می گردد. آیا شما حاضرید فرزندتان را روانه ی جایی کنید که هرگونه صحبت و رفتاری در آن متحمل باشد؟ اگر چنین نیست، لطفاً به نکاتی که بعداً در این باره می آید توجه کنید.وب گردی (گشت و گذار در وب):
سر زدن به هر آدرسی که با .www شروع می شود و شامل اخبار، اطلاعات عمومی، علمی، موسیقی و... است.وب گردی فعالیتی فردی و غیراجتماعی است که برای بعضی ها به صورت عادت و وسواس درآمده است. خیلی از این آدرس ها نشانی مناسبی برای سر زدن کودکان شما به آن جا نیست.
گروه های بحث و خبر:
محلی است برای گفت و گو و تبادل نظر چند نفر درباره ی موضوعی مشترک و مورد علاقه، اما غالباً به صورت گذاشتن نظریات خود در سایت است، برای آن که دیگران نیز بخوانند و نظر بدهند (یعنی متن نظرات و نوشته ها معمولاً تا مدتی در نشانی مربوطه باقی می ماند). فعالیتی اجتماعی است و معمولاً در سنین نوجوانی و بالاتر، از این فعالیت استفاده می شود.وبلاگ ها (بلاگ ها):
نشانی هایی(محیط هایی) هستند که افراد با مراجعه به آن ها اطلاعاتی را درباره ی موضوعی کسب می کنند. وبلاگ می تواند کاملاً شخصی و مستقل باشد (و یک وبلاگ نویس ممکن است از احوالات شخصی خود بگوید تا مسائل اجتماعی روز)، یا می تواند وابسته به مؤسسات خصوصی یا دولتی باشد. معمولاً بر اساس موضوعی مشخص، مثلاً هنری، روان شناسی، اجتماعی و... طراحی می شوند و حاوی عکس ها، نوشته ها وسایر نشانی های مفید در رابطه با موضوع هستند. شباهت زیادی به مجلات دارند. ویژگی مشترک وبلاگ ها این است که معمولاً مطالب آن ها در فواصل کوتاهی، به روز و جدید می شوند. خلاقیت افراد به خوبی در طراحی و محتوای برخی از این وبلاگ ها به چشم می خورد.بازی های اینترنتی (بازی ای آن لاین):
مثل همان گیم های کامپیوتری اند ولی در این جا همبازی هایی از هر جای دنیا، چه دوستان همکلاسی و چه غریبه ها، می توانند فرزند تنهای تان را در خانه همراهی کنند. جنبه ی رقابتی و اجتماعی این بازی ها قوی تر و بیشتر از بازی های کامپیوتری است. به این دلیل و نیز به دلیل به روز بودن بازی ها، طرفداران زیادی جذب این بازی ها می شوند. مثل هر بازی دیگری، والدین باید مراقب تصاویر خشونت فیزیکی و جنسی و یا الفاظ رکیک (که بعضی از اطفال ما، استعداد خاصی برای فراگیری این بخش از زبان خارجی دارند!) در برخی از این بازی ها باشند.پورنوگرافی (هرزه نگاری):
سایت های غیراخلاقی و جنسی پر از تصاویر (عکس و فیلم) و داستانک هایی با مضمون جنسی و به دور از هر گونه اطلاع علمی و بهداشتی درباره ی سکس و جنسیت. ورود اطفال به این سایت ها از نظر روان پزشکی منع مطلق دارد.متأسفانه با وجود فیلتر شدن، هنوز این خطر برای کودکان وجود دارد و مراقبت و نظارت جدی و کامل والدین ضروری است.
فایده ی دانستن انگیزه های استفاده از اینترنت چیست؟
آگاهی و اطلاع، مقدمه ی تغییر، اصلاح رفتار و رشد است. یک پزشک نیز تا دست به آزمایش و شناسایی عامل اختلال نزند، نمی تواند با اطمینان به درمان و اصلاح اختلال اقدام کند. ما هم اگر بخواهیم تغییری در رفتار و عادت خود و یا فرزندان در استفاده از اینترنت ایجاد کنیم باید پیشاپیش اطلاعات کافی را از خودِ عادت (شدت، دفعات و...) و همین طور انگیزه ها و علل آن کسب کنیم. بسیاری از عادت ها و وابستگی های ما به این دلیل شدت و دوام دارد که واقعاً نمی دانیم از کجا و از کدام نیاز ما ریشه گرفته و چون علت آن ها را نمی شناسیم قادر به کنترل و رفع عادت نیز نیستیم.
- میترا هفده ساله، با اسم یک گل وارد اتاق چت می شود. این جا دیگر از دعواهای والدین با برادرش خبری نیست. همه چیز با صحبتی ساده و بدون بار هیجانی و عاطفی شروع می شود. بعد ورود به PM و تماس تلفنی ... او تاکنون چندین ارتباط عاطفی و جنسی را از این طریق تجربه کرده است.
- علی دانشجوی سال اول، که از ابراز علاقه ی حضوری و رو در رو به دختر خانم همکلاسی اش شرم دارد ایمیل او را از یکی از همکلاسی هایش می گیرد، تمام جملات و اشعار عاشقانه و محبت آمیزی را که جمع کرده ویرایش می کند و به صورت گمنام برای او می فرستد.
- احمد که تکنسین کامپیوتر است، بعد از ورشکستگی شرکت و تعدیل نیرو خانه نشین می شود. بیکاری و مشکلات مالی، روابط او را با همسرش نیز تیره کرده. رابطه ی اینترنتی او ذهنش را از مشکلات دور می کند. او در رابطه اش، خود را مهندسی موفق، مجرد و با درآمد عالی معرفی کرده است.
در هر سه مثال، سه عنصر مشترک وجود دارد که سه دلیل اصلی عادت آور بودن روابط اینترنتی محسوب می شوند.
هنگامی که در اواخر آذرماه سال جاری، سرویس گفتگوی «وی‌چت» توسط شورای فیلترینگ وزارت فناوری‌اطلاعات و ارتباطات فیلتر شد، موجی از اعتراضات در نسل جوانی که از این سرویس استفاده می‌کردند شکل گرفت که بیشتر در شبکه‌های اجتماعی قابل رصد بود.
اما زمانی حجم اعتراضات گسترده‌تر شد که مسئولین مربوطه، نتوانستند با پاسخ مناسب، کاربران این سرویس را متقاعد سازند. بعنوان نمونه، مدیر عامل شرکت زیرساخت در پاسخ به اینکه چرا وی‌چت فیلتر شده پاسخ داد: «طبق گزارشی که از یکی از اعضای کمیته فیلترینگ در رابطه با این موضوع دریافت کرده‌ام، موضوع از این قرار است که گزارشی در کمیته فیلترینگ ارائه شده که دو کارشناس روی آن تحلیل فرهنگی _ اجتماعی ارائه کردند و بر اساس گزارش آنها تصمیم بر مسدود شدن این سرویس گرفته شده است.»1
مصاحبه مدیر عامل شرکت زیرساخت با فارس نیوز
در واقع مسئولین تنها مغایرت‌های فرهنگی – اجتماعی را بعنوان معیار اقدامات فیلترینگ در فضای سایبر ملی در نظر می‌گیرند و اصل خطرات یعنی تهدیدات سطح بالای امنیتی – اطلاعاتی که مصداق صریح جنگ نظامی را دارد، در دستور کار نیست.
از این رو تصمیم بر آن شد تا در این مقاله، آنچه که هدف اصلی از ارائه رایگان! وی‌چت به منطقه جنوب غرب و شرق آسیا بوده به مخاطبین گرامی تقدیم گردد.
زمانی که چند ماهپیش برنامه واتس آپ به مدت ۴ ساعت از کار افتاد، حدود ۵ میلیون نفر در سرویس پیام رسانی تلگرام ثبت نام کردند و بدین ترتیب این برنامه در فهرست برترین های اپل استور قرار گرفت و در حال حاضر یکی از برترین اپلیکیشن های رایگان در ۴۶ کشور از آلمان تا اکوادور است. این برنامه در آمریکا رتبه نخست شبکه های اجتماعی را داراست و حتی در جایگاهی بالاتر از فیس بوک، واتس آپ و کیک قرار دارد.
هنوز مشخص نیست که چرا تلگرام همچین جایگاهی را به دست آورده است. کاربران می توانستند به برنامه هایی همچون فیس بوک و یا لاین که هر یک صدها میلیون کاربر دارد بپیوندند. اما تلگرام تفاوت هایی دارد که آن را فقط نباید در اختلالات واتس آپ و فیس بوک دانست. این برنامه در فهرست نخست اپل استور در اسپانیا، کشورهای عربی و امریکای لاتین قرار دارد.
تلگرام به دست برادران دوروف (Durov) و یک شبکه اجتماعی روسی به نام VKontakte راه اندازی شد. تلگرام علاوه بر سرعت پیام رسانی واتس آپ، امنیت بالاتری نسبت به این برنامه دارد و البته شباهت های بسیاری همچون دو علامت سبز رنگ نشانه ارسال پیام و زمینه های کارتونی با آن دارد. در این برنامه می توان فهمید که مخاطب هم آنلاین است یا خیر و فایل هایی همچون عکس، ویدئو، اطلاعات مکان یابی، مخاطبین و فایل متنی را نیز به پیام الحاق کرد.
اما بنا بر ادعای مسئولین، تلگرام سریع ترین و امن ترین سیستم پیام رسانی دنیاست. صاحبان تلگرام جایزه ۲۰۰ هزار دلای برای کسی که بتواند به آن نفوذ پیدا کند تعیین کرده اند. هدف نخست از طراحی چنین برنامه ای، ایجاد یک راه ارتباطی امن برای نهادهای امنیتی روسیه بود. یکی از شاخصه های این اپلیکیش سیستم چت مخفیانه با دوستان است که در این روش هیچ راهی برای ردیابی مکالمات وجود ندارد.
ویژگی دیگر این برنامه امکان استفاده از آن در رایانه های رومیزی است. ویژگی که اغلب برنامه های مشابه فاقد آن هستند. از سوی دیگر تلگرام طرحی برای درآمدزایی از محصولاتش ندارد و اگر با بحران بودجه مواجه شود از کاربرانش تقاضای کمک خواهد کرد بدین ترتیب شبیه یک سازمان غیرانتفاعی عمل می نماید.
به مناسبت جلسه آسیب شناسی شبکه های اجتماعی در اعتکاف ۹۳ کانون رهپویان وصال
اگر شما فکر می کنید که خرید وایبر توسط شرکت ژاپنی راکوتن Rakuten به مبلغ ۹۰۰ میلیون دلار نشانه این است که سرویس پیامکی در حال از بین بردن اپلیکیشن هاست، تصمیم فیس بوک برای خرید واتس اپ WhatsApp به قیمتی بیش از ۱۹ میلیارد دلار تا حدودی این واقعیت را تایید می کند. با وجود ۲ معامله بزرگ در چند وقت اخیر شانس ظهور اپلیکیشنی جدید در این زمینه به این زودی ها بعید به نظر می رسد.
و این به این دلیل است که وایبر و واتس اپ WhatsApp، که خدمات پیامکی ارائه می دهند هر دو توسط شرکت های بزرگ اینترنتی اداره می شوند، و در این بین اپلیکیشن های پیامکی با سیستم های کوچکتری هستند که بازارهای جهانی را در اختیار نداشته و قیمت های میلیارد دلاری هم ندارند.
با هم نگاهی می اندازیم به بزرگترین اپلیکیشن های فعال در زمینه پیامکی: